ΚΑΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ, ΟΠΩΣ Ο ΑΡΗΣ, ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΧΑΝΕΙ

Σαν επιχειρηματίας χρεοκόπησες. Βάρεσες κανόνι. Μέχρι εδώ ήτανε. Το πήρες απόφαση. Έχασα το παιχνίδι, δεν με βγάζει άλλο ό,τι και αν κάνω. Σηκώνω τα χέρια. Καλείς την τράπεζα να σου πάρει το σπίτι. Βγάζεις στο σφυρί ό,τι έχεις. Για να ξαναρχίσεις από το μηδέν, επειδή η ζωή συνεχίζεται. Και επειδή αισθάνεσαι δυνατός.

Πού είναι ο Ηρακλής; Δεν ήξερε να χάνει. Όπως το ίδιο βλέπουμε και στον Άρη, που κάποτε ήταν στο ίδιο πλάνο με τον ΠΑΟΚ. Βρε, και ο Ηρακλής, παρ’ότι μειονεκτούσε σε όγκο κόσμου, στο πρώτο πλάνο της Θεσσαλονίκης έπαιζε. Κάποιες χρονιές ο Ηρακλής και καλύτερη ομάδα διέθετε και ποσταρόταν βαθμολογικά πιο υψηλά.

Μοσχόμαγκας, περισσότερο και από αριστοκράτης μάγκας, είναι αυτός που ξέρει να χάνει. Είναι ο λεβέντης μάγκας. Ο αξιοσέβαστος ηττημένος. Που του βγάζεις το καπέλο.

Έτσι που λες με τον Άρη. Και δεν μιλάω γι’αυτόν τον Άρη που είδαμε με τον Παναθηναϊκό. Ένα σπάραγμα, δηλαδή. Ένα παραπληγικό πράγμα. Μιλάω για τον Άρη που θέλουμε. Για τον Άρη που έχει ανάγκη πρώτα το ελληνικό ποδόσφαιρο, δηλαδή το πρωτάθλημα, και μετά ο κόσμος του.

Διαβάστε επίσης:

Του Άρεως οι εχθροί, εξωτερικοί και εσωτερικοί, θα φταίνε μετά