SEX STORY ΣΕ ΠΝΕΥΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ

Η ταμίας στο γκισέ της τράπεζας είχε πάνω της την σεξουαλική πείνα που μόνο το έμπειρο αρσενικό μάτι είναι ικανό να ακτινογραφήσει. Ο φίλος μου ο Ζάχος αμέσως έπιασε το έλλειμμα όχι στο ταμείο αλλά στο κορμί της κοπέλλας, την ανάγκη της παρ’ ό,τι εκείνη δεν πρόδιδε τίποτα το σχετικό. Κυρία με τα όλα της.

Άψογη υπηρεσιακή παρουσία η υπάλληλος. Όχι εύκολα ψευτοχαμόγελα μεταχειρισμένου θηλυκού. Κανένα δικαίωμα δεν έδινε, κανένα «μήνυμα» δεν έστελνε σε κάθε άντρα που ερχόταν η σειρά του να τον εξυπηρετήσει. Μονάχα τον αξονικό στο μάτι Ζάχο ακούμπησε η «φλογίτσα» στα μέσα της φινετσάτης υπαλλήλου, που για να σβήσει θα χρειαζόταν ένας κουβάς νερό.

Είναι η δεύτερη φορά που ο 60χρονος Ζάχος μπαίνει σε τούτο το κατάστημα που μόλις προ ημερών άνοιξε στην περιοχή. Την πρώτη φορά περιορίστηκε μαζί της στις τυπικές φράσεις που απαιτούσε η κατάθεση ενός ποσού.

Ξανθιά. Σαραντάρα. Μάτια κουρασμένα, μελαγχολικά, αδικαίωτα από τη ζωή. Μάτια με βάθος που σε καλούσαν σε ταξίδι περιπέτειας. Χέρια κατάλευκα, δάκτυλα λεπτά, στολισμένα με σιδερικά.

Σαν καλός χριστιανός, όπως όλοι οι άνθρωποι του Θεού, τέτοιες μέρες ο Ζάχος ένοιωσε ότι όφειλε να σκεφθεί τον πλησίον του, και τούτη τη στιγμή στο μισό μέτρο ήταν η ταμίας της τράπεζας. Την πρώτη φορά, ίσως επειδή δεν ήταν κοντά τα Χριστούγεννα, ο φίλος μου δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση του... θρησκευτικού καθήκοντος. Να προστρέξει, να προσφερθεί, σίγουρα με τον πιο διακριτικό τρόπο στις ανάγκες της συνανθρώπου του, αυτής της κομψής κυρίας. Σήμερα την κοζάρει εξεταστικά και το χριστιανικό μήνυμα επιδρούσε έντονα μέσα του.

Οι κινήσεις των χεριών της ήρεμες, σταθερές, αποφασιστικές, όμως με μία γλυκύτητα, μια θηλυκότητα. Είναι συγκεντρωμένη στη δουλειά της, καμία κλεφτή, πονηρή ματιά δεν ρίχνει γύρω της. Πριν έρθει η στιγμή να της μιλήσει ο Ζάχος την φαντασιώνεται σε ρομαντικό δείπνο με κεριά πριν την οδηγήσει στο κρεβάτι, δεν αποκλείει και τη συνέχεια, αμέσως μετά να την ξαπλώσει στο χαλί.

''Αγάπα τον πλησίον σου'', η χριστιανική εντολή ξανακτύπησε τη σκέψη του Ζάχου. Άλλαξε τα χαρτιά που κρατούσε από το δεξί του χέρι στο αριστερό, ώστε εύκολα να παρατηρήσει η κυρία ότι είναι παντρεμένος, ότι στο ένα δάκτυλο φοράει βέρα. Τίμια θα παίξει μαζί της.

Με το εύθραυστο στην όψη πρόσωπό της για δέκατα τον πρόσεξε και λες να του είπε «Σας θυμήθηκα..., έχετε ξανάρθει...». Πριν ολοκληρωθεί η συναλλαγή της έριξε την ένεση. «Σας εύχομαι καλές γιορτές, κυρία μου...».

Το υγρό της ένεσης έδρασε επάνω της ακαριαία, παραλυτικά και με χαμόγελο ειλικρινούς και ευχάριστης διάθεσης άφησε το στυλό και ανταπέδωσε. «Σας ευχαριστώ, να ‘στε καλά, καλές γιορτές και σ' εσάς...».

Το μικρό κομμάτι λευκό χαρτί το κρατούσε συνεχώς στο δεξί του χέρι ο Ζάχος και πριν απομακρυνθεί της το πρότεινε με ευγένεια «Θα ήθελα να γράψετε το τηλέφωνό σας...». Η γυναίκα αιφνιδιάστηκε, αλλά δεν έδειξε έκπληξη. «Το προσωπικό σας ήθελα, όχι της τράπεζας...» πρόσθεσε ο Ζάχος με αρσενική ευγένεια.

Εκείνη πήρε το χαρτί λες να ήταν ένα ακόμα φύλλο από μπλοκ της τράπεζας για τραπεζική συναλλαγή με πελάτη, κι άρχισε να γράφει το νούμερο του φορητού της. Την ευχαρίστησε όταν του επέστρεψε το χαρτάκι με κίνηση απόλυτα τυποποιημένη, σα να του πάσαρε αντίγραφο τραπεζικής απόδειξης.

Της τηλεφώνησε, βέβαια. Συναντήθηκαν στο σπίτι της. Της «έδωσε» το μονάκριβο δώρο του στο υπνοδωμάτιό της. Την άλλη μέρα αυτή του τηλεφώνησε, του είπε ότι το συγκεκριμένο χριστουγεννιάτικο ''δώρο'' θα το θυμάται σ’ όλη της τη ζωή.

Διαβάστε ακόμα:

EΤΣΙ ΕΡΙΞΕ ΤΗΝ ΑΔΑΜΑΣΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ