ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ!

Με τον Στήβεν πήγαμε μια εβδομαδιαία βόλτα στην Ικαρία και στην επιστροφή με ρώτησε αν θα γράψω για το νησί. Μια στιγμή. Δεν το παίζω ταξιδιωτικός ρεπόρτερ, δεν έχω τέτοια ειδικότητα, ούτε σχετική εντολή από τους χρήστες. Άμα, όμως, μου βγαίνει κάτι, αν φτιαχτώ σε κάποιο χωριό, σε κάποιο ουζερί, λέμε τώρα, θα τις ρίξω τις μολυβιές μου στο χαρτί.

Κατ’ αρχήν να σου πω τι μ’ ενόχλησε στην Ικαρία. Φοβερά πράγματα. Όπου κι αν πήγαινες, κάθε 47 μέτρα, έβλεπες μια αφίσα για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, της νεολαίας του ΚΚΕ. Ώπα, ρε συντρόφια! Δεν γίνονται και οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο νησί. Αν γινόντουσαν δεν θα ήταν μεγαλύτερη η προβολή τους. Λες και θα τραγουδούσαν στην Ικαρία η Πάολα και ο Παντελίδης.

Είναι πολιτιστικό γεγονός το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δεν λέω, αλλά μια εκδήλωση κόμματος του 5%. Γιατί τόσο μεγάλη αφισοκόλληση, ακόμα κα στο πιο απόκεντρο ορεινό χωριό. Εντάξει, γεμίσατε τους τοίχους και τις κολώνες της ΔΕΗ για το 41ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Γιατί μετά δεν μαζέψατε το χαρτομάνι σαν καλοί πολίτες να το σπρώξετε για ανακύκλωση.

Μήπως είχε υποχρέωση ο δήμος, με συνεργείο υπαλλήλων του, να ξηλώσει τις αφίσες. Γιατί, όχι. Μήπως ο δήμος είχε υποχρέωση να κάνει αυτός την αφισοκόλληση. Το αίσχος αυτό. Να ρυπαίνει ο καθένας το περιβάλλον είτε για να διαφημίσει μια ταβέρνα, είτε την εμφάνιση ενός άγνωστου δήθεν ποιοτικού τραγουδοποιού, είτε για οτιδήποτε και τελικά αφήνει να καθαρίσει τη δουλειά ο αέρας και η βροχή. Ντροπή. Πρόκληση.

Διαβάστε ακόμα:

Η γιορτή της Παναγίας και η ανοησία του Ικαρου