ΜΑΙΜΟΥ ''ΛΕΥΚΟΣ'', ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΑΠΑΤΣΙ ΤΖΕΡΟΝΥΜΟ

Θυμάμαι μόνον τον τίτλο της ταινίας, Ο Σκλάβος που δεν Λύγισε Ποτέ, και τον Μπάρτ Λάγκαστερ ινδιανόπουλο σ’ ενα τραίνο. Έγχρωμο φιλμ του 1954, αγγλικός τίτλος Apache. Όπως όλα τα ελληνόπουλα, και εγώ ήμουν με τους Απάτσι, τους Ινδιάνους, όχι τους καουμπόυδες, όχι τους λευκούς ''Αμερικάνους'' που έδιωξαν από τη γη των πατέρων τους τούς ντόπιους, τους πραγματικούς Αμερικάνους. Και σκότωσαν μαζί τον φυσικό τρόπο ζωής τους.

Ο Τσιριχάουα παντρεύτηκε στα 17 του χρόνια κι έκανε τρία παιδιά . Μάρτιος του 1858 ήταν όταν Μεξικάνοι, απόγονοι των Ισπανών κατακτητών, έκαναν επίθεση στο χωριό του Τσιριχάουα, μιας φυλής των Απάτσι. Σκότωσαν την μάνα του, την γυναίκα του και τα παιδιά του.

Ο Τσιριχάουα έγινε ο θρυλικός Τζερόνυμο. Οπλισμένος μονάχα μ’ ένα μαχαίρι έκανε επίθεση, μ’ άλλους Ινδιάνους, κι έγινε ο φόβος και ο τρόμος των μπάσταρδων Μεξικάνων. Πριν αντιμετωπίσουν τον μέγα πολεμιστή, προσεύχονταν στον... άγιο Ιερώνυμο. Έτσι κόλλησε το παρατσούκλι του, «Τζερόνυμο».

Φύλαρχος. Αρχηγός. Στρατιωτικός και θρησκευτικός των Απάτσι, κατά των «Αμερικανών», των Ευρωπαίων που αποφάσισαν να πάρουν τη γη των Ινδιάνων. Γεννήθηκε Ιουνίου του 1829 στη Σονόρα Μεξικού και πριν πεθάνει το 1909, σα σήμερα στις 17 Φεβρουαρίου, μετάνοιωσε που είχε παραδοθεί στους λευκούς.

Δεν είχε άλλη επιλογή, με την έννοια ότι ήταν αδύνατον να μη γίνει τελικά αυτό που ήθελαν οι μετανάστες, οι λευκοί με την αδίστακτη αποικιακή αντίληψη. Αυτός, όμως, μετάνοιωσε διότι δεν ωφέλησαν οι συμφωνίες με τους αλήτες τους λευκούς, τους οποίους άλλωστε ποτέ δεν είχε εμπιστοσύνη.