ΕΜΠΟΡΑΣ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΗΣ ΠΟΥΛΑΕΙ ΠΡΟΙΟΝ

Δεν υπάρχουν δεξιές ταινίες, ούτε πολιτικές. Άσε τι λένε οι ψευτοκουλτουριάρηδες κριτικοί του σινεμά. Αυτή είναι ρατσιστική ταινία, εκείνη αντισημίτικη, η άλλη στρατευμένη, πολιτικοποιημένη. Πέη μπλου.

Όλες οι ταινίες του Χόλυγουντ, μιλάμε για τις μεγάλες παραγωγές, τις δαπανηρές, τέλος πάντων αυτές που στόχο έχουν τον παγκόσμιο πρωταθλητισμό, δεν είναι ούτε δεξιές, ούτε αριστερές. Τι είναι; Εμπορικές. Πιο σωστά οι παραγωγοί τους, οι επενδυτές τους στοχεύουν μονάχα να κονομήσουν.

Άλλο κάνω πολιτική κι άλλο κάνω μπίζνες, και στο Χόλυγουντ οι άνθρωποι κάνουν μπίζνες. Κι αν κάποια τανιία «δικαιολογημένα» χαρακτηριστεί πολιτική, αυτό συμβαίνει, κύριοι μαλάκες, όχι γιατί οι δημιουργοί της ταινές θέλουν να περάσουν γραμμή, αλλά να εμπορευθούν κινηματογραφικά ένα γεγονός, ένα πρόσωπο. Με το προϊόν ταινία.

Μέσα στις υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες η «Σέλμα» για τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και από την άλλη ο «Ελεύθερος Σκοπευτής» που σκηνοθέτησε ο Κλιντ Ίστγουντ. Και ψάχνεται η ψευτοδιανόηση του σινεμά, αν η ταινία του ακροδεξιού Ίστγουντ είναι πράγματι αμερικάνικη ή, προοδευτική, δεξιά ή, αντιδυτική.

Οπωσδήποτε ο σκηνοθέτης, ο κάθε σκηνοθέτης είναι καλλιτέχνης, άρα υπεράνω από ιδελογίες, δόγματα, κόμματα, κάθε ταμπέλα. Καλλιτέχνης σημαίνει να είσαι ταλέντο, να έχεις φαντασία, να ψάχνεσαι για το πιο μπροστά. Από τη στιγμή, όμως, που μια ταινία που θα φτιαξει χρειάζεται το άλφα κεφάλαιο, ο σκηνοθέτης θα προσεγγίσει... καλλιτεχνικά με τη μαστοριά του το θέμα έτσι ή, αλλοιώς με την αγωνία να κάνει εισιτήρια.

Διαβάστε ακόμα:

Οσκαρ και στην τελετή των όσκαρ