Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΝ ΕΙΝΑΙ... ΧΑΣΙΚΛΗΣ
25/07/2020
•
Ο «Φίλαθλος» δεν ήταν μια εφημερίδα σαν όλες τις άλλες…
Όπως είχε συμβεί στην περιβόητη ιστορία με τον Βασίλη Καραντινίδη! Επί οκταετία πρόεδρος του Πανσερραϊκού (από το 1988 ως το 1996), ο περί ου ο λόγος υπήρξε από τις χαρακτηριστικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού ποδοσφαίρου της εποχής. Σύμφωνα με τον ίδιο, είχε φτάσει μια ανάσα από την απόκτηση του Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ (πριν ο Βούλγαρος εξελιχθεί στον σταρ που έφτασε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Για λεπτομέρειες, δε, φέρεται να του ξέφυγαν νεαροί παίκτες όπως οι Ντέμης Νικολαΐδης και Ζήσης Βρύζας.
Σε κάποια αναφορά του λοιπόν στον διοικητικό ηγέτη του Πανσερραϊκού ο «Φίλαθλος» (ω, τι έκπληξη) το είχε παρατραβήξει. Είχε αφήσει να εννοηθεί ότι συνδέεται με τη χρήση ουσιών. Κάτι που προκάλεσε -όπως είναι εύλογο- την αντίδραση του Καραντινίδη. Και ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη μεταξύ των δυο πλευρών, στην οποία ο πρόεδρος εντέλει δικαιώθηκε. Έτσι, βάσει του νόμου περί Τύπου, ο «Φίλαθλος» ήταν υποχρεωμένος να διορθώσει το σφάλμα του. Να προχωρήσει (όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις) σε επανορθωτική δημοσίευση.
Μόνο που ΚΑΙ αυτή έμελλε να την κάνει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Με τη γνώριμα ανατρεπτική έκφρασή του. Αποδεικνύοντας λοιπόν ότι την έννοια «τρολάρισμα» την είχε ανακαλύψει ο ίδιος πολύ πριν την ανακαλύψουμε οι υπόλοιποι, επί μήνες δέσποζε στην τελευταία σελίδα του με μεγάλα γράμματα η φράση: «Δεν είναι χασικλής ο Καραντινίδης»!
Απαλλάσσεται το Φως με δικηγόρο τον Αλέξη Κούγια. Συνήθως δεν χρησιμοποιούσα δικηγόρους του Κουρή, κατέβηκα στο γήπεδο, σίγουρος - και μετά την απαλλαγή της άλλης εφημερίδος- με τον επίσης μακαρίτη δικηγόρο Κώστα Πουλάκο, μετέπειτα γραμματέα της ΕΠΑΕ, ως εκπρόσωπο του Νταϊφά (Ολυμπιακός).
Χάθηκε η δίκη από δική μου μαλακία. Μου την έσπασε κάποιος από την έδρα, τα είπα χοντρά και ήταν επόμενο να καθίσει η στραβή. Άδικο. Και σ’ αυτήν την περίπτωση και ποτέ η φυλλάδα δεν έβρισε κανέναν, δεν χρέωσε κανέναν για οτιδήποτε χωρίς στοιχεία. Παίζαμε δυνατά, όμως με κώδικα. Άσε το μύθο ότι ο ''ΦΙΛΑΘΛΟΣ'' ήταν ντοπαρισμένος να πλακωθεί, ότι πηδούσε κόσμο.
Στο ζουμί. Η ποινή ήταν τρεις (3) μήνες, πληρώθηκαν τα ψιλά, αλλά η ιστορία τότε άρχισε. Το δικαστήριο δεν με υποχρέωσε να κάνω καμιά επανόρθωση, ούτε να αναφέρω οτιδήποτε. Παρ’ ό,τι έκρινα αστήρικτη την απόφαση, και ειλικρινά δεν ήθελα να δεχτώ ότι η φυλλάδα ενήργησε κίτρινα, για το γαμώτο μου σεβάστηκα- με τον δικό μου τρόπο- την δικαστική απόφαση.
Για τρεις μήνες είχα τίτλο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΣΙΚΛΗΣ ο έτσι. Ούτε μια μέρα περισσότερο, ούτε μια λιγώτερο. Όσες με τιμώρησε η έδρα.
Στο δημοσιευμένο, μάλιστα στα ψιλά, ρεπορτάζ δεν αναφερόταν καν ότι ο τάδε είναι χρήστης. Και πως θα ήταν δυνατόν να γραφτεί κάτι τέτοιο; Το σεβαστό δικαστήριο, όμως, αποφάσισε να δεχθεί τον ισχυρισμό του κατηγορούμενου ότι θίγεται, ότι υπονοείται πως έχει σχέση με το χασίσι στο αμάξι του. Λες και σε κατηγορεί κάποιος ότι τον αποκάλεσες τραβεστί που κάνει πεζοδρόμιο χωρίς ποτέ εσύ να αφήσεις και υπονοούμενο σχετικώς.
Τελικά, εγώ κι όχι το δικαστήριο αποφάσισα για 90 ημέρες να τιμωρήσω την εφημερίδα μου, δηλώνοντας στους αναγνώστες ότι διαβάζουν μέσο χασισωμένο να συκοφαντεί επώνυμους.
Διαβάστε ακόμα: