ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΦΟΡΑΝΕ ΚΟΥKΟΥΛΕΣ

Από τον σύριζα τα βάλανε με τον υπουργό δημόσιας τάξεως Γιάννη Πανούση. Κι όλοι οι μαλάκες στην πιάτσα αυτό είπανε κι εκεί την κόψανε μαχαίρι τη δουλειά. Τίποτα περισσότερο. Στέκονται μονάχα στο ότι από τον σύριζα έγινε κατά μέτωπο επίθεση στον υπουργό τους.

Γελοία κατάσταση. Γελοιοδέστατη! Το πόσο φτωχά και φοβικά τα μήντια παρουσίασαν την κόντρα, λάθος μου, δεν υπάρχει κόντρα, υπάρχει επίθεση του σύριζα στον Πανούση.
Γελοιοδέστατη και η αντίδραση του σύριζα στον Πανούση. Εννοώ το ότι υποστήριξε «επίσημα» το κόμμα επειδή ο υπουργός μίλησε σαν αριστερός για το τι είναι η αριστερά,
για το τι οφείλει να είναι η αριστερά.

Το «κενό», λοιπόν, που αφήνουν σχολιογραφικά τα μήντια θα το καλύψει ο αποδυτηριάκιας. Κατ' αρχήν, ο μεν Πανούσης είναι μια ζωή αριστερός, δηλαδή εδώ και 40 χρόνια κολυμπάει κι αυτός στην αχανή κολυμπήθρα της αριστεράς, όπου κυκλοφορούν ατελείωτες τάσεις, ρεύματα, αντιλήψεις, που είναι αδύνατον να εκφραστούν από συγκεκριμένες «συνιστώσες». Και τα μέλη μιας κάποιας συνιστώσες της αριστεράς διαφοροποιούνται, άλλωστε.

Παρακάτω. Υπουργό τον Πανούση τον έκανε το «διευθυντήριο», το «Κρεμλίνο» του Σύριζα, όχι ο Καραμανλής, ούτε το συγκρότημα Λαμπράκη, ο διαπλεκόμενος Βαρδινογιάννης, ο
νταβατζής Μπόμπολας. Δεν έγινε μόνος του υπουργός, ούτε ο ίδιος ζήτησε ειδικά την ευθύνη της αστυνομίας.

Παρακάτω. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του σύριζα Φίλης στο όνομα, είπε ότι δεν μας εκφράζει ο Πανούσης. Τότε γιατί τον έκαναν υπουργό, γιατί έκαναν το ρουσφέτι στην
Μέρκελ ή, στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Παρακάτω. Τι είπε ο εγκληματολόγος Γιάννης Πανούσης, που ενόχλησε τον σύριζα, εννοώ το Κρεμλίνο του κόμματος, που χαρακτήρισε «ατόπημα» τις δηλώσεις του υπουργού δημόσιας τάξεως. Ότι είναι αριστερά του τίποτα εκείνος που αποδέχεται να καίνε τους μπάτσους οι κουκουλοφόροι.

Κάτι τελευταίο. Υπάρχουν δύο είδη αριστερών. Για δύο λόγους κάποιος έχει δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται αριστερός. Θέμα αισθητικής, το ένα. Σε επίπεδο συναισθηματικό,
ρομαντικό γουστάρει να λειτουργεί δημοκρατία, ισότητα, ειρήνη και η τέχνη να μη βρίσκεται στην άκρη της κοινωνίας.

Ο πραγματικός αριστερός, για να πάμε στο δεύτερο, είναι ο σοσιαλιστής και πολύ περισσότερο ο κομουνιστής. Αυτός, δηλαδή, που αρνείται την ελεύθερη οικονομία. Αυτός που
δέχεται την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση. Μην πούμε περισσότερα.

Είναι της πλάκας, για φασίνες είναι ο αριστερός εκείνος που θα ανεχθεί το κάθε αντικοινωνικό στοιχείο, με κουκούλες κι όχι, επειδή κι αυτοί, κουκουλοφόροι κι όχι,
αυτοπροσδιορίζονται αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές, αντιδιαπλεκόμενοι.

Ξέχασα κάτι, με την ευκαιρία. Η βάση της αριστεράς είναι η ελευθερία του λόγου, όχι η ασυδοσία των πράξεων. Η βάση του ναζισμού είναι η καταδίκη της προσωπικής άποψης.

Διαβάστε ακόμα:

Σοβαροί υπουργοί για το τροκαντερό