ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

Κομουνιστής ο ένας, κομουνιστής και ο άλλος. Μια η θρησκεία, μια η ιδεολογία, η ίδια ιδεολογία. Και στο ίδιο κόμμα είναι, όμως ο ένας βγάζει προδότη τον άλλον. Και απατεώνα. Και διασπαστή. Και ό,τι άλλο βρώμικο και ατιμωτικό να φανταστεί κανείς. Γι' αυτό και στην Ελλάδα έχουν φυτρώσει 50 τουλάχιστον κομουνιστικά κόμματα. Διάφορες σφραγίδες. Φιλοσοβιετικές. Φιλοκινεζικές, δηλαδή μαοϊκές. Κι αυτές, όμως, οι φιλοσοβιετικές και οι άλλες οι μαοϊκές είχαν μεταξύ τους τις διαφορές τους. Κι αυτοί που διαφοροποιούνταν στη συνέχεια έπεφταν σε νέα συντροφική αντιπαράθεση.

Ειδικά τους πρώτους μήνες μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα όποιος χάζευε τα πηγαδάκια των φοιτητών έξω από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, πάθαινε την πλάκα του. Με μια δική τους πολιτικοποιημένη αργκώ αρπαζόντουσαν καφενειακά τα παιδιά για την ορθότητα των θέσεων του κομουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και του ΚΚΕ, ακόμα γιατί ο Μάο υποστήριζε την Αγκόλα και ποιο ήταν το νόημα της πολιτιστικής επανάστασης στην Κίνα. Άλλοι έδιναν το δίκαιο στον αρχηγό, άλλοι στην χήρα του, την χήρα του Μάο.

Έχει καταγραφεί ιστορικά, ο ηγέτης της κινέζικης επανάστασης είναι ο Μάο Τσε Τουνγκ, που γεννήθηκε το 1893 και πέθανε σα σήμερα στις 9 Σεπτεμβρίου, το 1976. Τι θα πει επανάσταση; Με τη βία να κάνω το δικό μου. Και, τελικά, αφού μιλάμε ιστορικά, δηλαδή κάνουμε ταμείο, καμία επανάσταση δεν κατάφερε να κάνει το δικό της. Αυτό, δηλαδή, για το οποίο με τη βία ξεκίνησε να πετύχει. Όπως επίσης καμία επανάσταση δεν εδραίωσε το “άλλο”, όχι εκείνο που πραγματικά ήθελε να εφαρμόσει, αλλά το “άλλο”, το μπάσταρδο ''άλλο'' που προέκυψε εκτός προγράμματος και συνέπεια της επαναστατικής έκρηξης.

Ο Μάο Τσε Τουνγκ εξελίχθηκε σε κάτι πολύ περισσότερο από αρχηγός κόμματος, κυβερνήτης κράτους, ηγέτης της πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο, της Κίνας. Ήταν μια θεότητα της κομουνιστικής ιδεολογίας με θαυμαστές, με πιστούς σ' όλον τον κόσμο.

Θεωρητικός. Έγραψε βιβλία. Να δείξει το φως το αληθινό του κομουνισμού. Το περίφημο “Κόκκινο βιβλιαράκι” του Μάο. Η Βίβλος. Έτσι κι όχι αλλοιώς οφείλει να πορευθεί το παγκόσμιο λαϊκό κίνημα. Και επήλθε η κόντρα ανάμεσα σε Κίνα και Σοβιετική Ένωση. Και τελικά;

Η μεν Κίνα, που συνεχίζει σήμερα να κυβερνάται δικτατορικά σε επίπεδο πολιτικών ελευθεριών από το κομουνιστικό κόμμα, παραδίδει μαθήματα διεθνούς καπιταλισμού. Η δε πρώην κομουνιστική Ευρώπη, η ανατολική και η Ρωσία αφού καταράστηκαν την ιδεολογία, παίζουν καπιταλιστικά από την επομένη μέρα κιόλας που έστειλαν στο διάολο τα Κ.Κ.

Ο Μάο παντρεύτηκε τρεις φορές, και εκτός από πολιτικός, έγινε και στρατιωτικός, μάλιστα θεωρείται πατριάρχης του ανταρτοπόλεμου. Από το 1934 έγινε το πρώτο πιστόλι στην Κίνα. Το 1966 κήρυξε την περιβόητη “Πολιτιστική Επανάσταση”. Η αποθέωση της κομματικής μαστούρας, ο πόλεμος στους αντιφρονούντες, που τους έτρωγε το σκοτάδι. Πολιτιστική Επανάσταση ίσον χάος στην Κίνα.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΑΛΙ ΓΥΡΙΣΤΗ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ